Dondurucu soğuklar ve gökyüzünü kaplayan karanlık bulutlar dinozorların 66 milyon yıl önce yok olmasındaki en büyük etken. Fakat yapılan araştırmalar yok olma sürecinin çok daha karmaşık olduğunu gösteriyor.
Bilim adamları dinozorların yok olmasını, dünyaya çarpan bir asteroidin çıkardığı toz bulutuna bağlıyordu. Ancak yapılan yeni simülasyonlar, yok olma sürecinin sadece toz bulutuna bağlı olmadığını gösteriyor.
Almanya’daki Potsdam İklim Etki Araştırmaları Enstitüsü araştırmacıları, atmosferde biriken aşırı sülfürik asidin dinozorların baş edemeyeceği bir küresel ısınmaya sebep olduğu görüşünde.
Araştırmacılardan Julia Brugger: “Sülfat aerosollerinden kaynaklanan uzun vadeli soğutma, dinozorların yok olmasında toz bulutundan çok daha etkili oldu. Hatta bu soğumanın etkisi, orman yangınları ve tsunamilerden de daha fazlaydı. ” diyor.
Araştırmacılar etkiyi en iyi anlayabilmek için Çift İklim Modeli adı verilen bir simülasyon türü kullandılar. Bu sayede hem kara kütlelerini hem de okyanusları birleştirip simüle ederek ayrıntılı bir araştırma gerçekleştirdiler.
Çin'deki Yoğun Sis ve Hava Kirliliği
1980’den beri kabul gören asteroid hipotezi gibi, bu yeni araştırmanın da başlangıç noktası Meksika’daki Chicxulub kraterini oluşturan büyük asteroid çarpması.
Yeni hipoteze göre, asteroit çarpışma bölgesinden buharlaşan kükürt içerikli gazlar, güneş ışığının geçişini engelleyerek dünyanın soğumasındaki ana faktör oldu.
Okyanusların yüzeyinin soğuyup daha sonra ısınması, besin maddelerinin yüzeye çıkmasına sebep olmuş. Bunun sonucunda ise su yüzeyinde zehirli yosunlar çoğalmış.
Araştırmacılar, 66 milyon yıl önceki bu ani iklim değişikliğinden ders almamız gerektiğini söylüyor.
Ekipten Georg Feulner: “Bugün ironik olarak, en acil tehlike doğal soğutmadan değil, insan kaynaklı küresel ısınmadan kaynaklanmaktadır.” diyor.
Kaynak: http://www.sciencealert.com/here-s-how-the-darkness-and-cold-killed-off-the-dinosaurs